- در تاریخ آمده است که از 500سال قبل از میلاد مسیح در دامنه های سلسله جبال زاگرس در منطقه ای به نام نسا اسب کردی وجود داشته است. با توجه به وضعیت توپوگرافی کردستان که منطقه ای صعب العبور و کوهستانی با دشتها و تپه های ماهورهای سنگلاخی می باشد بدیهی است قبل از ورود خودرو به منطقه اکثر کارهای روزمره مردم و کارهای سنگین کشاورزی بارکشی و سواری با اسب انجام می شده است.
با توجه به خصوصیات ظاهری و توانایی ها این اسب به تیره های متفاوتی مانند جاف، افشاری، سنجابی و غیره تقسیم می شوند.
- اسب کرد دارای سم های سخت و محکم پیشانی عریض، مسطح و برجستگی کمی روی بینی است. انتهای بینی و منخزین ناصاف و برجسته بوده و گوش ها ظریف و خوش حالت می باشند و در مادیان کمی بزرگتر به نظر می رسد. چشم ها درشت و گرد با حدقه ی برجسته گونه ی مشخص و گرد اتصال سر و گردن قوی گردن قوی و حجیم یال پر پشت دم در موقع راه رفتن فواره ای و قوس دار پایین آمده به علت بلندی گردن جدوگاه معمولا نامشخص کپل پرحجم و قوی قسمت جلویی سینه عریض و عضلانی سینه ی مدور عریض و عمیق می باشد. شکم به صورت استوانه ای مدور در امتداد سینه قرار دارد. اسب کردی از نظر رنگ متنوع است و به رنگهای سیاه، سفید، کرنگ و کهر دیده می شود.
پر ابهت ترین اسبی که دیدم واقعا از نگاه کردن بهش سیر نمیشم فنوتیپ مغرور و جثه و عضلات قوی مخصوصا سیلمی های کرد 5/5 دنگش به بالا که خیلی کمیاب هستن و نوع تاختن این اسب بسیار دیدنی هست وقتی دمش رو بالا میگیره به نشانه جنگاور بودن این اسب در سال های دور و باستان هست که سوارکار حرفه ای و تعادل بالایی میخاد فتبارک الله احسن الخالقین واقعا زیباست ممنون